Sen’den Sensiz Yıl Hüküm Giydim

ömrümüzü yaşamak değil; yaşayamamak tüketiyor. sen, okuyamaya doyamadığım romanım olasın istedim beni bir atasözüne sığdırdın: kendi düşen ağlamaz. senin yüzünden şiir yazmayı bıraktım sırf sen geliyorsun aklıma diye düşüncemi bir kenarda yaktım seni bir yerde tutacak kimse olmadığında gidersin… bazen de tutulduğun kimseden kurtulmak için o yerden gidersin… kimsin! dedi gece devriyesi açıp bağrımı, yaramı gösterdim…